نقد فیلم “عشق پریشان”

اضطراب اجتماعی

فیلم “عشق پریشان” تجربه‌ای غریب است. یک داستان عاشقانه‌ نامتعارف. بازی آدام سندلر در نقش بری معرکه ‌است و تصویرهای فیلم منحصر‌به‌فرد هستند. پل توماس اندرسون با این فیلم جایزه‌ بهترین کارگردانی را از جشنواره‌ کن برد.

مشخصات فیلم:

• کارگردان: آندرسن
• نویسنده: آندرسن
• طبقه‌بندی : کمدی | درام | رمانتیک
• سال تولید: 2002
• اختلال شاخص: اضطراب اجتماعی
• زبان : انگلیسی
• كشور تولیدكننده: آمریكا
• زمان : 95 دقیقه

توضیحات فیلم:

در فیلم “عشق پریشان” بری ایگان (سندلر) مرد جوانی است که در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل دارد و با وجود خواهرانش، این ناشی‌گری در ارتباط با زنان پیرامونش بیش‌تر هم می‌شود. او در یک انبار کار می‌کند و وسایل لوله‌کشی و ابزارهایی مشابه می‌فروشد. روزی، یکی از خواهرهایش او را با ̎لنا̎ (واتسن) آشنا می‌کند که از بری خوشش می‌آید.

سندلر به وسیلهٔ فیلم و در خود فیلم منزوی شده است. بازیگران دیگر یا غیرحرفه‌ای هستند و نمی‌دانند چگونه با او بده‌بستان کنند. آندرسن با پرتاب یک ستارهٔ کمدی مردم‌پسند در دنیایی دور از خاستگاه راحتش، مشغول آزمایش‌هایی می‌شود که یکی‌شان، برداشت بسیار بلند از ̎بَری̎ است که می‌کوشد با یک خط تلفن آن‌چنانی تماس بگیرد و مورد اخاذی قرار می‌گیرد. آزمایش بزرگ فیلم، کمینه‌گرایی و تکرار است و این از فیلم‌نامه‌ای که سعی شده لخت و نحیف باشد، پیداست. اما هرچه هست و با همهٔ مهارت آندرسن، نتیجه به انتظارات تماشاگر از کارگردان ماگنولیا پاسخ شایسته‌ای نمی‌دهد.

نقد و تحلیل فیلم:

اندرسن سندلر را در هارمونی ای قرار داد که در آن فردی به دنبال اخاذی آن هم به شکل تلفنی است. او فیلم را به صورت کمدی تاریک ساخت و به نوعی امتحانی برای خودش در این ژانر بود.

اندرسون در این فیلم شخصیت واقعی سندلر را تغییر نمی‌دهد بلکه او کامیک را به شخصیت او تزریق می‌کند بعنوان مردی دست و پا چلوفتی با روحیه‌ای خشن.

با این حال این فیلم حتی ضعیف‌تر از “Magnolia” در گیشه ظاهر شد و توانست فقط ۱۷ میلیون دلار بفروشد که ضعیف‌ترین فیلم آدام سندلر از لحاظ فروش تا آن زمان بود.

حدس زدن این اتفاق زیاد هم سخت نبود چون طرفداران اندرسن با توجه به فیلم‌هایی که از اندرسن در گذشته دیده بودند، این فیلم را در حد او ندانسته و حضور سندلر که بازیگر فیلم‌های کمدی بود به نوعی خلاف قوانین فیلم‌های اندرسن می‌دیدند و آن را فیلم آدام سندلر می‌دانستند. از سوی دیگر هواداران آدام سندلر نیز با توجه به پیشینه کارگردان که فیلم‌های منتقد پسند می‌ساخت، آن را فیلم آدام سندلر نمی‌شناختند .

اما نکته‌ای که شاید درباره “Punch-Drunk Love” جالب باشد این است که در نگاه به گذشته این فیلم مانند زنگ هشداری برای اندرسن بود. او نتوانسته بود مخاطبان خود را راضی نگه دارد.

مطالب مرتبط